Εργασία μέχρι τα 100
Κι αν όντως χρειαστεί στο μέλλον να δουλεύουμε μέχρι τα 100;
Η σύνταξη γίνεται όλο και πιο ακριβή ενώ οι μελλοντικές γενιές ίσως θα πρέπει να εγκαταλείψουν την ιδέα της συνταξιοδότησης. Οπότε τι είδους δουλειές θα κάνουμε όταν γεράσουμε; Θα είμαστε σε θέση να δουλεύουμε; Θα θέλει κάποιος να μας προσλάβει;
«Μεταξύ 100 και 105 ετών, δημοσίευσα πέντε άρθρα» λέει ο Βρετανός Bill Frankland ο οποίος στην ηλικία των 106 χρόνων είναι πιθανότατα ο γηραιότερος εν ενεργεία γιατρός στον κόσμο.
Ο Frankland ξεκίνησε να ασκεί το επάγγελμα του γιατρού τη δεκαετία του '30. Κατά τη διάρκεια της μακράς και λαμπρής καριέρας του έγινε η μεγαλύτερη αυθεντία σε θέματα που αφορούν την αλλεργία.
Έχει δουλέψει με τον νομπελίστα Αλεξάντερ Φλέμινγκ, τον άνθρωπο που ανακάλυψε τα αντιβιοτικά και κάποτε είχε κληθεί στο Ιράκ για να θεραπεύσει τον Σαντάμ Χουσεΐν.
Αν και η νομοθεσία της εποχής προέβλεπε ότι θα έπρεπε να συνταξιοδοτηθεί σε ηλικία 65 ετών, ο ίδιος δεν υπήρχε περίπτωση να παρατήσει τη δουλειά του και έκτοτε εργάζεται εθελοντικά.
Οι περισσότεροι άνθρωποι φαντάζονται ότι τα συντάξιμά τους χρόνια ως μία περίοδο ατελείωτων διακοπών – αλλά αυτό ίσως δεν ισχύει στο μέλλον. Παρατηρείται πλέον πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα χρήματα που οι περισσότεροι άνθρωποι αποταμιεύουν για την σύνταξη τους και στο ποσό που μάλλον θα χρειαστούν στην πραγματικότητα, και αυτή μεγαλώνει κάθε μέρα.
«Τι θα έκανα αλλιώς;» αναρωτιέται, ενώ ετοιμάζει ήδη το επόμενο άρθρο του, «Σκέφτηκα πως πρέπει να γράψω άλλο ένα άρθρο όταν είμαι 106. Και είναι ήδη πρόχειρα γραμμένο. Το έχω λίγο-πολύ τελειώσει».
Είναι περιττό να πούμε ότι η στάση του Frankland είναι ασυνήθιστη. Οι περισσότεροι άνθρωποι φαντάζονται ότι τα συντάξιμά τους χρόνια ως μία περίοδο ατελείωτων διακοπών – αλλά αυτό ίσως δεν ισχύει στο μέλλον.
Παρατηρείται πλέον πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα χρήματα που οι περισσότεροι άνθρωποι αποταμιεύουν για την σύνταξη τους και στο ποσό που μάλλον θα χρειαστούν στην πραγματικότητα, και αυτή μεγαλώνει κάθε μέρα.
Σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), οι άνθρωποι που ζουν σε χώρες που εκπροσωπούν τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη - ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιαπωνία, Ολλανδία, Καναδάς, Αυστραλία, Κίνα και Ινδία – έχουν να αντιμετωπίσουν συλλογικά μία «τρύπα» στις αποταμιεύσεις τους που θα αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 428 τρισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2050.
O παγκόσμιος πληθυσμός είναι πιο γηρασμένος από ποτέ.
Εν τω μεταξύ, ο παγκόσμιος πληθυσμός είναι πιο γηρασμένος από ποτέ.
Το 2015 και υπήρχαν εν ζωή περίπου 451.000 άνθρωποι άνω των 100 ετών, και αυτός ο αριθμός πρόκειται να οκταπλασιαστεί μέσα στις επόμενες τρεις δεκαετίες.
Στις ΗΠΑ είναι η ηλικιακή ομάδα που αυξάνεται με ταχύτερο ρυθμό. Στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι τόσοι πολλοί που η βασίλισσα προσέλαβε έξτρα προσωπικό για να τους στέλνει κάρτες.
Στην πραγματικότητα, η πλειονότητα των παιδιών που γεννιούνται σε πλούσιες χώρες σήμερα αναμένεται να γιορτάσουν τα εκατοστά τους γενέθλια.
Αυτό είναι και μέρος του προβλήματος. Ακόμα και τη δεκαετία του '60 στην Αμερική, περισσότερο από δύο δεκαετίες δηλαδή μετά τη θέσπιση των κρατικών συντάξεων, οι άνθρωποι μπορούσαν συνήθως να τις απολαύσουν για περίπου πέντε χρόνια (καθώς το προσδόκιμο ζωής εκείνη την εποχή ήταν οριακά τα 70 έτη).
Ο Stanislaw Kowalski έκανε ρεκόρ στο τρέξιμο στην ηλικία των 104 χρόνων.
Αλλά για τους εκατοντάχρονους σήμερα, η συνταξιοδότηση κρατά επτά φορές περισσότερο ενώ παράλληλα οι συντάξεις μειώνονται. Όσοι στις ΗΠΑ ελπίζουν να διατηρήσουν ένα ετήσιο μισθό της τάξης των 44.564 δολαρίων (ο αμερικανικός μ.ο.), και με τις εταιρίες να απομακρύνονται από τα ακριβά συνταξιοδοτικά «πακέτα», θα πρέπει να αποταμιεύσουν γύρω στο ένα εκατομμύριο δολάρια.
Αντ' αυτού, πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους-«θαύματα» της φύσης θα πρέπει να δουλέψουν. Τι είδος δουλειές, όμως, θα κάνουν; Θα είναι αποδοτικοί; Και θα υπάρξει εργοδότης που θα θέλει να τους προσλάβει;
Σχόλια