posidonia-korinthos

Απέναντι από την Ελαφόνησο, στη Λακωνία, βρίσκεται ένα μικρό νησί, το Παυλοπέτρι. Εκεί, το 1904 ανακαλύφθηκε μια υπόγεια πόλη, η οποία βυθίστηκε το 1000 π.Χ. εξαιτίας μιας σειράς σεισμών που έπληξαν την περιοχή. Πρόκειται για μια πόλη αρχαιότερη κι από την Ιλιάδα. Πρόκειται για μια πολύ καλά διατηρημένη πόλη, κυρίως λόγω της τοποθεσίας της, η οποία καθιστά δύσκολη την πρόσβαση σε αυτήν. Έτσι, το πολεοδομικό της σχέδιο είναι ορατό και κατανοητό και μπορεί κανείς να διακρίνει τόσο τους δρόμους, την αρχιτεκτονική της όσο και νεκτροταφείο. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο, ωστόσο, σχετικά με την πόλη αυτή, που υπήρχε 2.000 χρόνια πριν βυθιστεί, είναι το επίπεδο του πολιτισμού της. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές στο BBC, οι άνθρωποι εκεί ζούσαν σε διώροφα κτίρια, υπήρχαν τουαλέτες και σύστημα αποχέτευσης, αλλά είχαν και αυτό που θα λέγαμε «αρχές της γραφής». Έτσι μια ομάδα αρχαιολόγων έκανε επιτόπιες έρευνες και προσπάθησε να ανακατασκευάσει ψηφιακά την πόλη, όπως μπορείτε να δείτε στο σχετικό βίν...

Η τεχνολογία, ιδίως οι δύο αιχμές της, η τεχνητή νοημοσύνη και η βιοτεχνολογία, μπορούν να διαβρώσουν τα θεμέλια της δημοκρατίας και να υποσκάψουν την ελευθερία και την ισότητα, ευνοώντας τη συγκέντρωση δύναμης στα χέρια μιας μικρής ελίτ, η οποία θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια σύγχρονη τυραννία, μια ψηφιακή δικτατορία. Αυτό προειδοποιεί ο διάσημος ισραηλινός ιστορικός Γουβάλ Νώε Χαράρι, συγγραφέας των μπεστ-σέλερ (και στη χώρα μας) «Sapiens» και «Homo Deus», στο νέο βιβλίο του «21 μαθήματα για τον 21ο αιώνα», το οποίο μόλις κυκλοφόρησε. Ο Χαράρι θυμίζει ότι δεν υπάρχει τίποτε αναπόφευκτο και μη αναστρέψιμο στις σημερινές δημοκρατίες, οι οποίες, παρά τις επιτυχίες τους, αποτελούν ένα «ανοιγοκλείσιμο» του ματιού στον μακρύ ιστορικό χρόνο. Οι μοναρχίες, οι ολιγαρχίες και άλλες μορφές αυταρχικής διακυβέρνησης έχουν υπάρξει για πολύ περισσότερο καιρό -και συνεχίζουν να υπάρχουν σήμερα σε ουκ ολίγες χώρες. Τα ιδανικά της ελευθερίας και της ισότητας είναι πολύ πιο ευάλωτα από ό,τι νομίζου...

Μιχάλης ο Μέγας Όταν μιλάνε για «Μεγάλους Έλληνες» αναφέρονται σε πολιτικούς, στρατηλάτες, ποιητές. Εγώ έχω μία πολύ μικρή λίστα με επικεφαλής τον Μιχάλη Δερτούζο – έναν επιστήμονα που άλλαξε την ζωή της ανθρωπότητας. Στις 5 Νοεμβρίου θα γινόταν 82 χρόνων. Όπως συνήθως βιαζόταν και είχε «κλέψει» ένα χρόνο. Όλη η τάξη μας, του 1935 – αυτός του 36. Έκλεψε όμως και από την διάρκεια. Βιάστηκε να φύγει το 2001. Ποιος ήταν; Ο Μιχάλης Δερτούζος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Νοεμβρίου του 1936. Προχθές η Google τίμησε παγκόσμια τα γενέθλιά του με Google-Doodle. Ο πατέρας του ήταν ναύαρχος του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και η μητέρα του πιανίστρια κονσέρτων κλασσικής μουσικής. Μετά την αποφοίτησή του από το Κολλέγιο Αθηνών, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Άρκανσω με υποτροφία Fulbright και συνέχισε τις σπουδές του κάνοντας διδακτορικό στο MIT. Άριστος παντού, το 1968 εντάχθηκε στο διδακτικό προσωπικό του διάσημου πανεπιστημίου και το 1974 έγινε διευθυντής του Εργαστηρίου για την επιστήμη των Υπ...

Με τα μάτια των ξένων Παραθέριζα, για λίγες μέρες, σε ένα μικρό συγκρότημα, στην Αργολίδα. Συγκάτοικοι ήταν μία ξένη οικογένεια που αριθμούσε πάνω από σαράντα άτομα. Παππούς, γιαγιά, οκτώ μεγάλα παιδιά (5 γιοί, τρεις κόρες) με τις οικογένειές τους που αριθμούν από τέσσερα ως έξη άτομα η κάθε μία. Δεν κατάφερα να τους μετρήσω – όλο και κάποιο νέο πρόσωπο εμφανιζόταν… Έρχονται τακτικά στην Ελλάδα. Κάθε χρόνο, μένουν κάπου όλοι μαζί για δέκα μέρες – σε πατριαρχικές διακοπές – και μετά σκορπίζουν. Άλλος πάει σε νησί και άλλος κάνει αναρρίχηση στα Μετέωρα. Τώρα, εδώ, παρακολούθησαν παραστάσεις στην Επίδαυρο. Καλλιεργημένοι άνθρωποι όλοι και έχοντας οι περισσότεροι διαβάσει αρχαίο δράμα, απορούσαν με τις «πρωτοτυπίες» που ανεβάζουν τα τελευταία χρόνια οι διάφοροι σκηνοθέτες. Όλοι επιστήμονες: αρχιτέκτονες, μηχανικοί, καθηγητές, ιστορικοί. Μου έκανε εντύπωση πως αυτή η ομάδα ανθρώπων έπαιρνε διαφορετικές μορφές. Από μεγάλη παρέα γλεντιού, μεταμορφώνονταν σε μία συντονισμένη μελωδική χορωδ...

Aν δεν κατανοούμε πως λειτουργεί η τεχνολογία, δεν γνωρίζουμε καν σε τι κόσμο ζούμε Συνέντευξη του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη Βρισκόταν στο γραφείο του στο ΜΙΤ κι εγώ στο σπίτι μου στην Ελλάδα. Μεσημέρι εκεί, βράδυ εδώ. Το Skype ωστόσο γεφυρώνει τις αποστάσεις. Ο 37χρονος Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης των Υπολογιστών του ΜΙΤ, η ενσάρκωση της Ελλάδας της αριστείας και ταυτοχρόνως της εθνικής κατάρας του brain drain, προέβαλε μέσα από την οθόνη του υπολογιστή εξαιρετικά οικείος και χαλαρός, µε τα ευγενικά χαρακτηριστικά του και τα επιµελώς ατηµέλητα µαλλιά του, σε ένα ίσως έξυπνο κλείσιµο του µατιού στην εικόνα ενός σύγχρονου Αϊνστάιν. Τον περασμένο Αύγουστο τού απονεμήθηκε το Rolf Nevanlinna Prize, ένα από τα σημαντικότερα μαθηματικά βραβεία στον κόσμο. Και όμως, ο ίδιος δεν κάνει καμία προσπάθεια να πείσει ότι είναι ο πιο έξυπνος άνθρωπος μέσα στο δωμάτιο. «Ανήκω στη χορεία των ελλήνων επιστημόνων που αναζήτησαν την τύχη τους έξω. Απ...

Το μυρμήγκι και η μεγάλη εταιρία Την λέξη εταιρία στον τίτλο θα έπρεπε να την είχα γράψει με κεφαλαίο. Γιατί είναι μία πολύ Μεγάλη Πολυεθνική Εταιρία – η μόνη στον χώρο της παγκόσμια. Από εκείνες που ορθώνονται τεράστιες. Μυρμήγκια στα πόδια τους οι πελάτες. Όχι μόνο λόγω μεγέθους – αλλά και λόγω αριθμού. Μυριάδες μυρμήγκια. Οργιζόμαστε για το δαιδαλώδες, σκοτεινό και χαώδες κράτος, όπου ο πολίτης ταλαιπωρείται, καταπιέζεται και εκμηδενίζεται μέσα σε γραφειοκρατικούς λαβύρινθους. Δεν διαφέρουν όμως και πολύ από το κράτος αυτές οι μεγάλες πολυεθνικές. Η εταιρία, στην οποία αναφέρομαι, αποδείχθηκε χειρότερη από κράτος. Είναι εντελώς απρόσιτη. Ακόμα και το πιο κακό-οργανωμένο υπουργείο έχει ώρες προσέλευσης για το κοινό. Θα κουραστείς, θα πήξεις αλλά κάποτε θα μιλήσεις με κάποιον αρμόδιο. Εδώ αποκλείεται. Υπάρχει βέβαια ένα «τηλεφωνικό κέντρο εξυπηρέτησης πελατών». Σου ζητούν προκαταβολικά συγγνώμη διότι οι συνεργάτες είναι ήδη απασχολημένοι. Σε διαβεβαιώνουν ότι είσαι σε γραμμή πρ...

Οι Θεοί που σκοτώνουν Πρόσφατη έκθεση των Ηνωμένων Εθνών για την βία στην Μιανμάρ: «Η πληροφορία ότι τα θύματα ήταν 10.000 είναι μάλλον υποτιμημένη. Χιλιάδες άνθρωποι δολοφονήθηκαν από σφαίρες, οι περισσότεροι ενώ προσπαθούσαν να διαφύγουν. Άλλοι κάηκαν ζωντανοί μέσα στα σπίτια τους. Βιασμοί και άλλες μορφές σεξουαλικής βίας ασκήθηκαν σε μαζική κλίμακα. Παιδιά δολοφονήθηκαν μπροστά στους γονείς τους. Το λιγότερο 392 χωριά καταστράφηκαν μερικά ή ολοκληρωτικά». Τα Ηνωμένα Έθνη απαγγέλουν προς τους στρατηγούς της Μιανμάρ την (σπάνια) κατηγορία της γενοκτονίας και ζητούν να δικαστούν σε διεθνές δικαστήριο. Εντωμεταξύ 700.000 πρόσφυγες έχουν καταφύγει στο Μπάγκλα Ντες και άλλα γειτονικά κράτη. Ποιος ήταν ο λόγος που εξολοθρεύτηκαν τόσοι άμαχοι και απροστάτευτοι άνθρωποι; Απλό: Ήταν Μουσουλμάνοι (Ροχίνγκια) σε ένα Βουδιστικό κράτος. Τι ειρωνεία! Ο Βούδας, ένας ταπεινός μοναχός που ουδέποτε ισχυρίστηκε πως ήταν θεός, που δεν κήρυξε θρησκεία αλλά μόνο μία μέθοδο για να απαλύνει τον πόνο ...