Με τα μάτια των ξένων Παραθέριζα, για λίγες μέρες, σε ένα μικρό συγκρότημα, στην Αργολίδα. Συγκάτοικοι ήταν μία ξένη οικογένεια που αριθμούσε πάνω από σαράντα άτομα. Παππούς, γιαγιά, οκτώ μεγάλα παιδιά (5 γιοί, τρεις κόρες) με τις οικογένειές τους που αριθμούν από τέσσερα ως έξη άτομα η κάθε μία. Δεν κατάφερα να τους μετρήσω – όλο και κάποιο νέο πρόσωπο εμφανιζόταν… Έρχονται τακτικά στην Ελλάδα. Κάθε χρόνο, μένουν κάπου όλοι μαζί για δέκα μέρες – σε πατριαρχικές διακοπές – και μετά σκορπίζουν. Άλλος πάει σε νησί και άλλος κάνει αναρρίχηση στα Μετέωρα. Τώρα, εδώ, παρακολούθησαν παραστάσεις στην Επίδαυρο. Καλλιεργημένοι άνθρωποι όλοι και έχοντας οι περισσότεροι διαβάσει αρχαίο δράμα, απορούσαν με τις «πρωτοτυπίες» που ανεβάζουν τα τελευταία χρόνια οι διάφοροι σκηνοθέτες. Όλοι επιστήμονες: αρχιτέκτονες, μηχανικοί, καθηγητές, ιστορικοί. Μου έκανε εντύπωση πως αυτή η ομάδα ανθρώπων έπαιρνε διαφορετικές μορφές. Από μεγάλη παρέα γλεντιού, μεταμορφώνονταν σε μία συντονισμένη μελωδική χορωδ...
Αναρτήσεις
Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2018